Ο Διγενής Ακρίτας

Έμπα μέρα έβκα μέρα,
ήρτεν μια καλή γιορτή
το μωρόν εβκήκεν έξω,
για να δκιατζιηνευτεί.

Τους Σαρατζιηνούς εμ΄ πούβρεν,
να σηκώννουσιν διτζιήμια.

Άλλος σηκώννει πιθαμήν,
άλλος σηκώννει πήχυν,
τέλια τους ο καλλίττερος,
στα στήθη του αδρώπου.

Ετάνυσεν τζι΄ο Διγενής,
με το μικρόν δακτύλιν
τζιε πίσω του την έσυρεν,
τζι΄ επήεν έναν μίλιν.